شبکههای ارتباطی درون شهری سیستمهای متفاوتی را دارا می باشند که از آن میان میتوان به چهار سیستم اصلی شعاعی، شطرنجی، حلقوی و ارگانیک اشاره کرد :
سیستم شعاعی
در این نوع سیستم، خیابانها از یک هسته مرکزی منشعب میشوند و توسعه آن با ادامه دادن خیابانها و یا شعاعهای فرعی دیگری که اضافه میشوند به صورت محدود امکانپذیر است. پیوند اجزای شبکه با یکدیگر از طریق هسته مرکزی صورت می گیرد و فرم شهر به صورت ستارهای است. این سیستم از لحاظ ترافیکی معایبی بسیار دارد. به عنوان مثال وسایل نقلیه برای دسترسی از یک خیابان به خیابان دیگر، نخست باید به مرکز مراجعه نمایند و سپس به خیابان مورد نظر دسترسی پیدا کنند. شبکه ارتباطی شهر مقدس مشهد از این نوع است.